ساختار روتور ماشین رلوکتانس سنکرون دارای پیچیدگی زیادی در طراحی می باشد. این پیچیدگی ها باعث عدم ارائه یک روش طراحی جامع برای این ماشین با تعداد شیارهای مختلف روتور و استاتور شده است. درواقع محققان با آزمون وخطا و یا الگوریتم های بهینه سازی زمان بر و پیچیده، حالت بهینه را جهت حصول بیشینه گشتاور و کمینه ریپل آن به دست می آورند. یکی از مشکلات این موتور ریپل بالای گشتاور آن می باشد که نیاز است در فرآیند طراحی با انتخاب مناسب پارامترهای طراحی روتور، دامنه آن کاهش یابد که این امر فرآیند طراحی را پیچیده می نماید. در این مقاله روش تحلیل جدیدی، جهت طراحی روتور ماشین رلوکتانس سنکرون با هدف کاهش ریپل گشتاور با حفظ مقدار متوسط گشتاور ارائه می شود. بدین منظور روش ارائه شده برای طراحی روتور یک استاتور 24 شیار، با روتورهای 2، 3 و 4 سد شاری موردمطالعه قرار می گیرد. پارامترهای به دست آمده با این روش بسیار نزدیک به مقادیر حاصل از مراجع قبلی-روش های بهینه سازی به همراه روش اجزای محدود-می شود. در ادامه برای ارزیابی موتور طراحی شده با این روش، عملکرد الکترومغناطیسی آن با استفاده از روش اجزای محدود شبیه سازی و نتایج آن بررسی می گردد. مشاهده می شود که گشتاور تولیدی و ریپل آن نیز بسیار نزدیک به مقادیر مطلوب به دست آمده از روش های زمان بر و پیچیده قبلی است.